حمل مثبت چیست؟

اصطلاح حمل مثبت یا positive carry به استراتژی ای اشاره دارد که شامل دو موقعیت متفاوت است که در آن ورودی ها بیشتر از خروجی ها هستند. سرمایه گذاران اغلب از استراتژی حمل مثبت با سرمایه گذاری سرمایه قرض گرفته شده و کسب سود از تفاوت بین سود به دست آمده و سود پرداختی استفاده می کنند. این استراتژی معمولا در بازارهای ارز فارکس استفاده می شود، جایی که سرمایه گذاران می توانند از نقاط قوت و ضعف نسبی ارزهای مختلف استفاده کنند. حمل مثبت برعکس حمل منفی است.

یک معامله گر می تواند پول را با ارز ضعیف قرض کند، آن را در یک ارز قوی سرمایه گذاری کند و تفاوت بین هزینه وام و بازده سرمایه گذاری را به جیب بزند.

حمل مثبت برعکس حمل منفی است، به این معنی که هزینه یک سرمایه گذاری بیشتر از بازده آن است.

فرآیند حمل مثبت چگونه انجام میشود؟

سرمایه گذاری شامل استفاده از پول و تخصیص آن به یک یا چند دارایی برای ایجاد سود است. این دارایی ها ممکن است سهام، اوراق قرضه، مشاغل یا حتی املاک و مستغلات باشد. زمانی که یک سرمایه‌گذار روی دارایی خاصی سرمایه‌گذاری می‌کند، عموماً انتظار دارند آن را تا زمانی که قیمت تا حد معینی بالا برود، نگه دارد و برای کسب درآمد آن را بفروشد. آنها ممکن است مجبور شوند از یک یا چند استراتژی برای رسیدن به این هدف استفاده کنند.

یکی از استراتژی های سرمایه گذاری که سرمایه گذاران استفاده می کنند، حمل مثبت نامیده می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، این استراتژی معمولاً شامل استفاده از اهرم برای کسب سود است. سرمایه‌گذاری که از حامل مثبت استفاده می‌کند معمولاً پول قرض می‌کند و آن مبلغ را در یک دارایی سرمایه‌گذاری می‌کند با این امید که سرمایه‌گذاری بازدهی بالاتری نسبت به بهره‌ای که باید برای وام بپردازد ایجاد کند. هر تفاوتی بین این دو (بازده منهای سود بدهی) در نهایت به سود تبدیل می شود.

یک نمونه فرضی

در اینجا یک راه ساده برای نشان دادن نحوه عملکرد مثبت حمل و نقل وجود دارد. فرض کنید یک کارت اعتباری با محدودیت اعتباری 5000 دلاری و نرخ درصد اولیه سالانه (APR) 0٪ به مدت 15 ماه دریافت می کنید. یک ماه پس از فعال‌سازی کارت، تصمیم می‌گیرید با سرمایه‌گذاری 5000 دلار در گواهی سپرده یکساله (CD) که به شما 1 درصد سود می‌دهد، مقداری از آن درآمد کسب کنید. این بدان معناست که پس از سررسید CD، به شرطی که حداقل پرداخت را روی کارت انجام دهید، 1٪ ثروتمندتر خواهید شد. می توانید از اصل سرمایه گذاری برای پرداخت باقیمانده موجودی کارت اعتباری خود استفاده کنید.

این استراتژی می تواند در چندین ارز در چندین صرافی کار کند. و سودی که یک سرمایه‌گذار می‌تواند در یک سرمایه‌گذاری در یک ارز دریافت کند، ممکن است بیشتر از سودی باشد که همان سرمایه‌گذار باید برای وام گرفتن به ارز دیگر بپردازد. به عنوان مثال، یک سرمایه گذار ممکن است با یک ارز کم بازده، مانند ین ژاپن (JPY) وام بگیرد، سپس آن را با یک ارز با بازده بالا، مانند دلار استرالیا (AUD) مبادله کند. سپس پول در AUD سرمایه گذاری می شود. تفاوت بین بازده سرمایه گذاری استرالیایی و پرداخت وام ژاپنی در سود است.

ممکن است در مورد معامله حمل که شبیه به حمل مثبت است شنیده باشید. تجارت حمل و نقل شامل استفاده از سرمایه قرض گرفته شده با نرخ بهره پایین و سرمایه گذاری آن در دارایی هایی است که نرخ بازده بالایی را ارائه می دهند. این استراتژی معمولاً شامل استقراض با ارزی با نرخ بهره پایین و تبدیل آن سرمایه به ارز با نرخ بهره بالاتر است.

رابطه حمل با آربیتراژ

حمل مثبت از برخی از تاکتیک های آربیتراژ ارز استفاده می کند. این روش استفاده از تفاوت قیمت بین دو یا چند صرافی است. بازارها و به ویژه بازارهایی که با ارزهای مختلف معامله می‌کنند، همیشه با یکدیگر هماهنگ نیستند. معامله گرانی که در آربیتراژ تخصص دارند از این واقعیت استفاده می کنند.

آربیتراژ در نتیجه ناکارآمدی بازار وجود دارد. برای مثال، در هر لحظه، شرکت A ممکن است در بورس نیویورک (NYSE) با قیمت 30 دلار معامله شود، اما در بورس اوراق بهادار لندن (LSE) با قیمت 29.95 دلار معامله شود. یک معامله گر می تواند سهام را در LSE خریداری کند و بلافاصله آن را در NYSE بفروشد و به ازای هر سهم پنج سنت سود کسب کند.

آربیتراژ متکی بر خطاهای جزئی است که بین بازارها رخ می دهد، مانند قیمت گذاری نیویورک و لندن، یا قیمت گذاری لندن و توکیو. فن‌آوری‌های پیشرفته، مانند تجارت با فرکانس بالا و تجارت کامپیوتری، سود بردن از این نوع اشتباهات قیمت‌گذاری بازار را بسیار چالش‌برانگیزتر می‌کند. این روزها هر گونه اختلاف قیمت در ابزارهای مالی مشابه به سرعت کشف و اصلاح می شود.

ین ژاپن با بازده پایین و دلار استرالیا پربازده اغلب توسط معامله گرانی که از حمل مثبت به عنوان یک استراتژی تجاری استفاده می کنند جفت می شوند.

حمل مثبت در مقابل حمل منفی

حمل مثبت را می توان در مقابل حمل منفی قرار داد. حمل منفی شامل نگهداری سرمایه ‌گذاری است که درآمد آن کمتر از هزینه نگهداری آن است. به زبان ساده، نگهداری یک سرمایه گذاری بیشتر از بازده آن هزینه دارد. این استراتژی نیست که سرمایه گذاران بخواهند آن را انجام دهند زیرا به این معنی است که در نهایت پول خود را از دست می دهند. اما سرمایه گذاران ممکن است در زمانی که ارزش سرمایه گذاری آنها در حین نگهداری کاهش یابد، بار منفی را تجربه کنند.

Positive Carry و کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)

معاملاتی که شامل حمل مثبت است به شدت به فعالیت های کمیته بازار باز فدرال (FOMC) وابسته است. این شاخه ای از هیئت مدیره فدرال رزرو ایالات متحده است که سیاست پولی کشور را تعیین می کند و آن را با خرید یا فروش اوراق بهادار دولتی ایالات متحده در بازار آزاد اجرا می کند. این تصمیمات بر نرخ بهره اوراق بهادار در سراسر جهان تأثیر می گذارد

به عنوان مثال، برای محدود کردن عرضه پول در ایالات متحده و کاهش مقدار موجود در سیستم بانکی، فدرال رزرو تصمیم به فروش اوراق بهادار دولتی خواهد گرفت. هر گونه اوراق بهاداری که FOMC خریداری می کند در حساب بازار باز سیستم فدرال رزرو (SOMA) نگهداری می شود. قانون فدرال رزرو در سال 1913 و قانون کنترل پولی در سال 1980 به FOMC اجازه داد تا این اوراق را تا سررسید نگه دارد یا در صورت صلاحدید آنها را بفروشد.  بانک فدرال رزرو نیویورک معاملات بازار آزاد فدرال رزرو را اجرا می کند.

وال استریت گزارش‌هایی را که از هشت نشست سالانه FOMC به دست می‌آید بررسی می‌کند تا دریابد که آیا این کمیته سیاست سخت‌گیری را در پیش خواهد گرفت، متوقف می‌ماند و نرخ‌های بهره را تغییر نمی‌دهد یا نرخ‌ها را برای کاهش تورم افزایش می‌دهد.

 فدرال رزرو نرخ وجوه فدرال را برای اولین بار از سال 2018 افزایش داد و آنها را با 25 واحد افزایش به محدوده 0.25٪ تا 0.5٪ رساند. این اطلاعیه در جلسه مارس 2022 FOMC اعلام شد.

نمونه ای از حمل مثبت

همانطور که قبلاً مشخص کردیم، حمل مثبت از سرمایه قرض گرفته شده برای کسب سود استفاده می کند. و اغلب شامل معاملات ارزی مخصوصا در بازار فارکس می شود. فقط چگونه کار می کند؟ در اینجا یک مثال فرضی برای نشان دادن نحوه اجرای استراتژی آورده شده است.

بیایید استفاده از یک ارز را در نظر بگیریم - در این مورد، دلار آمریکا. یک سرمایه گذار 1000 دلار از بانک با بهره 5 درصد وام می گیرد، سپس آن 1000 دلار را در اوراق قرضه ای سرمایه گذاری می کند که سود 6 درصد می دهد. سود اوراق قرضه 1% بیشتر از پرداخت وام می پردازد. سرمایه گذار وام را پرداخت می کند و مابه التفاوت 1% را به جیب می زند. این استراتژی مطمئناً به خوبی کار می کند اگر سرمایه گذار بتواند به طور مداوم اوراق قرضه ای را پیدا کند که سود بیشتری نسبت به هزینه پرداخت وام دارد.